Το δεντρόσπιτό μου

Με αφορμή αυτό το παραμύθι που 'ναι αληθινό και το θέμα του χριστουγεννιάτικου Woman's magazine που είναι το παιχνίδι, λέω να μιλήσουμε για εκείνο το  Π α ι χ ν ί δ ι  που μας έκλεψε την καρδιά όταν ήμασταν παιδιά και μέχρι σήμερα χορεύει ολοζώντανο στη μνήμη μας.

Ακόμα ένα θέμα, λοιπόν, του πολύ επιτυχημένου μου "Γράφω... γράφεις;": Εικόνα και τίτλο έχετε, θυμηθείτε το αγαπημένο σας παιχνίδι, φωτογραφίστε το και μοιραστείτε την εμπειρία στο blog σας!

Εγώ δεν χρειάστηκε να ψάξω στην αποθήκη (που ακόμα ψάχνει να βρει τον εαυτό της μετά από μία μετακόμιση). Το βρήκα στο ίντερνετ και σας το παρουσιάζω με μεγάλο ενθουσιασμό!

Το αγαπημένο μου παιχνίδι είναι το ΔΕΝΤΡΟΣΠΙΤΟ!

Το λάτρεψα με την πρώτη ματιά!

Σπίτι κομπλέ, με τα δωμάτιά του, την επίπλωσή του, και την οικογένεια με το αυτοκινητάκι της και το σκυλάκι της!

Με το σπιτάκι του σκύλου, το ασανσέρ και την κούνια!

Με χερούλι κι εύκολο κλείσιμο για να το παίρνεις παντού, μα παντού όμως!

Αυτή η οικογένεια μπορεί να σας κάνει λίγο... αμερικάνικη, με το αυτοκίντητο και το σκύλο, όμως συχνά εγκατέλειπε το υπέροχο δεντρόσπιτό της για να πάρει μέρος στις μεγάλες πορείες που γίνονταν στις αρχές της δεκαετίας του '80 στο χαλάκι του μπάνιου.

Και δεν ήταν λίγες οι φορές που είχε βρεθεί κάτω από αδυσώπητο πόδι γονιού που δεν είχε ενημερωθεί για την πορεία.

Νομίζω ότι ωραία θα ταίριαζε στο σαλόνι. Μη βιαστείτε να βγάλετε συμπεράσματα, δεν εννοώ μόνο του, μαζί με τα άλλα αγαπημένα μου παιχνίδια: το σχολείο και το σχολικό, το γκαράζ, το πικάπ και την τηλεόραση, και, και, και...

Παιχνιδοσυμμετέχουν:

Η Αθηνά με μισό αιώνα παιχνίδι

Η Χριστίνα με ένα εισιτήριο διαρκείας για τη  Χώρα του Ποτέ
Η Αριστέα με μια κούκλα 42 χρονών και άλλα αυτοσχέδια παιχνίδια