"Και ποιον να επικαλεστείς, μια τέτοια ώρα... Ποιος να σ' ακούσει. Όταν έχει τόσο βάθος η χαράδρα... Κι εσύ κατρακυλάς... Κατρακυλάς... Κι αν, έστω, σε κάποιον φτάσει η ηχώ της κραυγής σου, από ποιο μονοπάτι να κατέβει, για να σου δώσει το χέρι. Να σου πετάξει ένα σκοινί.
Ίσως, οι πιο πονετικοί, μπορεί και να κλάψουν για την τύχη σου.
Πάντως, η συμπαράσταση και η συμπόνοια, κατά κανόνα, έχουν όρια.
Να ματώσει λίγο τα γόνατά του ο άλλος, προκειμένου να προσπαθήσει να σε πλησιάσει, ναι!
Να γρατσουνίσει τα χέρια του, εντάξει!
Αλλά, ως εκεί, ρε φίλε. Στο κάτω - κάτω, ας πρόσεχες.
 |
| "Compassion" by Tamera Malicki Wong |
Τώρα... Υπάρχουν και κάποιοι, βέβαια, που δεν τα 'χουν καλά ούτε με τους κανόνες ούτε με τα όρια. Αν τύχει ένας τέτοιος, θα την κάνει τη βουτιά στον γκρεμό, για να 'ρθει κοντά σου.
Μπορεί να μην έχει τα μέσα να σε τραβήξει. Αλλά θα καθίσει εκεί, δίπλα σου, να σου κάνει συντροφιά. Να σου λέει παραμύθια. Να σου μαζεύει αγριολούλουδα."
απόσπασμα από το βιβλίο της Αλκυόνης Παπαδάκη "Σ' ένα γύρισμα της ζωής"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου