Διαβάσατε το καινούριο τεύχος του Woman's magazine;

Τρίτη 15 Μαΐου 2012

Για την καρδιά εκείνη τη γυαλένια

Gioia Albano


Που όλο ραγίζει και ποτέ δεν σπάει! Για την καρδιά της μάνας... Που καίγεται τα καλοκαίρια για να σε ζεσταίνει τους χειμώνες, που παγώνει στο χιόνι για να σε δροσίζει στην έρημο...

Γι' αυτή την καρδιά είναι γραμμένο και το ποίημα με τη τούτη την σπαραχτική φράση στο τέλος:
"χτύπησες, αγόρι μου;" ρωτάει η μάνα το γιο που σκοντάφτει, καθώς τρέχει με την καρδιά της στα χέρια του για να τη δώσει στην αγαπημένη του.


Το ποίημα ανήκει στο Ζαν Ρισπέν, που η εμφάνισή του στους λογοτεχνικούς κύκλους του Παρισιού του 19ου αι. έθιξε τον καθωσπρεπισμό της εποχής, καθώς η πένα του αγκάλιαζε τους ανθρώπους του περιθωρίου της.

Η πρώτη μελοποίηση του ποιήματος έγινε από το Νίκο Χατζηαποστόλου  με τη μετάφραση του Άγγελου Βλάχου.
Το 2005 το ποίημα, σε απόδοση της Alice Tori και σε μουσική του Γιάννη Νικολάου, ερμήνευσε ο Παντελής Θαλασσινός (μάνα: Μαριώ, κοπέλα: Αρχοντούλα Σαββιδάκη).



6 σχόλια:

  1. το θυμάμαι από τα σχολικά χρόνια...Συγκινητικό ποίημα, δύσκολο να μην σε αγγίξει.
    Την καλημέρα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Kι εγώ το θυμάμαι φυσικά. Η απόλυτη υπεροψία και ανοησία της «αγαπημένης» συνδυασμένη με την απόλυτη βλακεία του γιου και την απόλυτη αυτοθυσία της μάνας. Μήπως όμως με την απεριόριστη ανιδιοτελή προσφορά της μάνας εκτρέφονται τα παιδιά-τομάρια της εποχής μας;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τα παιδιά με τραυματισμένες ψυχές δεν είναι σημερινό φαινόμενο.
      Η ανιδιοτελής αγάπη είναι αδύνατο να γίνει η αιτία για οποιαδήποτε απάνθρωπη συμπεριφορά. Μπορεί όμως να γίνει εύκολος στόχος αυτής της συμπεριφοράς.
      Σκοπός της ανάρτησής μου, poet, ήταν να "θυμηθούμε" την ανιδιοτελή προσφορά της Μάνας (μέσα από την υπερβολή του ποιήματος)και να προσπαθήσουμε να τη βάλουμε στην καθημερινότητά μας...
      Σ' ευχαριστώ για το πέρασμα!

      Διαγραφή
  3. Καλή σου μέρα.
    Η ιστορία γνωστή, πασίγνωστη. Το τραγούδι - για μένα τουλάχιστον- άγνωστο. Το άκουσα χάρη σε σένα και μου άρεσε. Υπερβολική η ιστορία αλλά αντιπροσωπεύει, όπως λες και εσύ, την ανιδιοτελή προσφορά της μάνας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

.

.