by JandDphotography |
Θυμάμαι εκείνο το βροντερό όχι, που με επικεφαλής το Μεταξά είχαμε πει όλοι οι Έλληνες το '40 και που μας έκανε περήφανα Ελληνάκια στο σχολείο.
Ο Μεταξάς ήταν ένας δικτάτορας, το όχι του σήμαινε ναι στους Άγγλους, παρέδωσε τους πολιτικούς κρατούμενους, που ζητούσαν να πολεμήσουν στο μέτωπο, στη Γκεστάπο και τα βασανιστήρια επί εποχής του ενέπνευσαν τους βασανιστές των στρατοπέδων στγκέντρωσης.
Γι' αυτό, ένα όχι στα μνημόνια δεν (πρέπει να) μας ενώνει.
by piecesOfsky |
Θυμάμαι το 2004 που, περήφανοι, όλοι οι Έλληνες εργαστήκαμε για να αποθεώσουμε υπερχαπακωμένους αθλητές που αγωνίζονταν για πολυεθνικές.
Τότε κάποιοι ανθέλληνες είχαν προσπαθήσει να αμαυρώσουν τους Ολυμπιακούς Αγώνες με αναφορές στους νεκρούς εργάτες και στα απίστευτα ποσά που τσέπωναν ευαπτρίδες και λάτρεις του αρχαίου μεγαλείου.
Ύστερα εκείνες οι αναφορές μετατράπηκαν στα χείλη των δημοσιογράφων σε αποκαλύψεις κι όλοι οι Έλληνες αγανακτήσαμε.
Γι' αυτό και όποιος διαφωνεί τώρα με το ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι εχθρός της πατρίδας.
by kasys |
Θυμάμαι το '81 που κάποιοι αριστεροί, μετά από δεκαετίες ανελέητων κυνηγητών κάθισαν να ξαποστάσουν και κάποιοι άλλοι αριστεροί τους έκαναν στην άκρη, γιατί το ΠΑΣΟΚ δούλευε για το σύστημα. Μα, ποιος μπορεί να κατηγορήσει κάποιον επειδή κουράστηκε;
Γι' αυτό και όποιος χαίρεται τώρα με το ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει χάσει την αριστερή του σκέψη.
by clandestine-stock |
Πήραμε μια ανάσα. Ακόμα κι αν αυτό σημαίνει μόνο ότι θα βλέπουμε διαφορετικές φάτσες να κλέβουν τη χώρα! Μα, σίγουρα, γιατί μπορούμε να βγούμε στις πλατείες και να μη φοβόμαστε ότι θα δεχτούμε επίθεση με γκλομπ και ληγμένα χημικά.
Μα, δεν είμαι αισιόδοξη, γιατί η πλειοψηφία εκείνων που ψήφισαν την κυβέρνηση δεν την ψήφισαν για να αλλάξουν τις ζωές τους, αλλά για να πάρουν μια ανάσα.
Είναι οι ίδιοι που χρόνια τώρα δεν είχαν αφήσει παραθυράκι για παραθυράκι του νόμου προκειμένου να μη δώσουν στην πατρίδα όσα χρήματα τους αναλογούσαν.
Και ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ μόνο όταν σταμάτησε έστω και να υπονοεί μια βαθύτερη αλλαγή κι έκανε σύνθημά του το... ξανά. Να γίνουμε ξανά περήφανοι, να γίνουμε ξανά αξιοπρεπείς.
by MyiNNerMe |
Όπως, δηλαδή, ήμασταν... πότε;;;
Μα, φυσικά πριν την κρίση. Όταν τα χαμηλά στρώματα της αστικής τάξης μπορούσαν να ονειρεύονται ότι με λίγο γλείψιμο, καμιά ρεμούλα και συνεχόμενη υπακοή στο κόμμα, θα βρουν μια θέση στα υψηλότερα στρώματα.
Η πλειοψηφία δεν θέλησε να αλλάξει σπίτι, ούτε καν δωμάτιο. Μόνο παράθυρο.
by vahu |
Και τώρα; Θα τολμήσουμε να το ανοίξουμε; Ή θα περιμένουμε να σπάσουν τα τζάμια του και να μας τραυματίσουν ξαφνικά, όταν η στέγη θα καταρρεύσει;
Ναι, θα συμφωνήσω απόλυτα με τη άποψη ότι το σύστημα μας δίνει ένα για να μας αρπάξει με τη συναίνεσή μας δέκα.
Ας μην ξεχνάμε: ο καπιταλισμός
έχει πολλές δικλείδες ασφαλείας. Γι΄αυτό και συχνά οι αριστερές
αντικαπιταλιστικές δράσεις φαίνεται να γυρίζουν μπούμερανγκ.
Οι πολυεθνικές αντικατέστησαν τις αυτοκρατορίες και από το Μάαστριχτ
και μετά οι αποφάσεις των εθνικών κυβερνήσεων άρχισαν να παίρνονται πια
καθαρά έξω από τις χώρες (ευρωπαϊκό κοινοβούλιο) και κατέληξαν σε
μηχανισμούς (Τρόικα), έτσι που μοιάζει αδύνατη οποιαδήποτε ουσιαστική
αλλαγή.
Μα, δεν είναι!
by multicolorlips |
Κι αυτό το ένα θα το πετάξουμε; Θα το σπαταλήσουμε σε αντι ΚΚΕ και αντι ΣΥΡΙΖΑ ρητορική ή στην
προβολή όσων τολμούν να λένε ακόμα οι των προηγούμενων κυβρνήσεων;
Τι θα κάνουμε, εμείς οι σκεπτόμενοι άνθρωποι της αριστεράς; Τι θα κάνουμε οι άνθρωποι που ασφυκτιούμε στο μη ανθρώπινο περιβάλλον του καπιταλισμού;
Εγώ, η άστεγη αριστερή, λέω να βγούμε όλοι στις πλατείες. Αλλά να βγούμε έτσι...
by Rosuuri |
Κι έτσι κλείνει ο κύκλος αυτού του ιστολογίου...
Μου εξαφανίστηκε το σχόλι, οπότε ξαναγράφω.
ΑπάντησηΔιαγραφή"Και τώρα; Θα τολμήσουμε να το ανοίξουμε; Ή θα περιμένουμε να σπάσουν τα τζάμια του και να μας τραυματίσουν ξαφνικά, όταν η στέγη θα καταρρεύσει;"
Κρατώ αυτό, αν και συμφωνώ με όλα όσα λες.
Να ανοίξουμε το παράθυρο πάραυτα, χωρίς άλλη καθυστέρηση!
Σε άλλη περίπτωση είμαστε άξιοι της κατάντιας μας!!! Επανάληψη λαθών δεν επιτρέπεται πια!!! Αυτό το μπούμερανγκ το γνωρίζουμε, όμως αυτή τη στιγμή με τα δεδομένα της σημερινής ελληνικής κοινωνίας μόνο αυτή την λύση έχουμε και θα την προαπσαθήσουμε.
Στην πορεία βλέπουμε κι ας ακροβατούμε προς το παρόν!
Καλή σου μέρα!
Το μπούμερανγκ δεν γίνεται να το αποφύγουμε, τουλάχιστον έτσι πιστεύω. Ε, και τα λάθη... Η πορεία προς τις ανθρώπινες κοινωνίες είναι μεγάλη και συνεχώς θα ακροβατούμε... Αλλά αξίζει να το προσπαθήσουμε!
ΔιαγραφήΚαλή συνέχεια!
Πάρα, πάρα πολύ μου άρεσε το κείμενό σου. Τα έγραψες πολύ ωραία και με έκανες να σκεφτώ. Να σκεφτώ περισσότερο από το αύριο και το χθες...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι καλά !
Υ.Γ. Αυτό σημαίνει ότι κλείνει το Blog το συγκεκριμένο;
Να σκεφτούμε, ναι, αυτό είναι και μένα το ζητούμενό μου...
ΔιαγραφήΝαι, το blogάκι μου... κουράστηκε!
Να περνάς καλά!
Με έκανες να σκεφτώ πολλά με το παραπάνω κείμενο σου. Τις αντιθέσεις, του ίδιου νομίσματος!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι γω έχω την απορία με το τελευταίο ότι κλείνει ο κύκλος... τι σημαίνει ακριβώς;
Νίκη, χαίρομαι!!!
ΔιαγραφήΈχω αυτή την εντύπωση τώρα, ότι έκανε τον κύκλο του, ίσως, βέβαια, κάποια στιγμή στο μέλλον επιστρέψω...
Καλό μεσημέρι!
Αλεξάνδρα θα ήθελα και εγώ μια ...διευκρίνηση για τη δήλωσή σου περί κλεισίματος κύκλου του ιστολογίου καθότι ανησυχώ και ακράδαντα πιστεύω ότι δεν πρέπει αυτό να γίνει. Ίσως παρανοήσαμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπί της ουσίας των γραφόμενών σου, ναι τις τελευταίες μέρες παρακολουθούμε μια light προσπάθεια δημιουργίας ενός κλίματος άνευρου και ουδέτερου πολιτικά και ιδεολογικά, εν γένει χύμα να βγούμε στο δρόμο να ψελλίσουμε κάποια "όχι".
Κάθε κίνηση των μαζών στο δρόμο είναι εξ ορισμού θετική αρκεί να συνοδεύεται από συνεχή πορεία συνειδητοποίησης προς τα πιο σύνθετα και απαιτητικά.
Δεν θα κατέβω στο δρόμο, έχοντας ήδη πίσω μου, την περίοδο 2010-14, για να στηρίξω άκριτα.
Θα κατέβω να τραβάω απ το μανίκι μια πανηγυρική ατμόσφαιρα του στυλ "θα σας σκίσουμε εσάς στις ...Βρυξέλλες".....
Θα τραβάω το μανίκι της Κυβέρνησης λέγοντας ότι δεν λέει τίποτα καμιά διαπραγμάτευση και ...γέφυρα παρά μονάχα το σβήσιμο του χρέους.
Περιμένουμε νέα σου Αλεξάνδρα
Όλοι έχουμε ανάγκη να αισθανθούμε μέρος ενός συνόλου και το light είναι εύκολο, το "εθνικό" απέναντι στο "ξένο", που δεν απαιτεί δράση από μέρους μας, είναι γοητευτικό, δυστυχώς...
ΔιαγραφήΌμως, ας ξανασυναντηθούμε στις πλατείες κι ας συζητήσουμε!
Γιάννη, δεν είναι θέμα για να ανησυχήσει κανείς! έχω δυο ιστολόγια ου καλά κρατούν!!!!
Καλή συνέχεια!
Πάντα υπάρχουν δύο όψεις στο ίδιο νόμισμα, και αν κάποιοι βλέπουν μόνο τη μία δε σημαίνει πως οι υπόλοιποι που βλέπουν και την άλλη έχουν άδικο.. Σε γενικότερο πλαίσιο υπάρχει μια τεράστια παρανόηση σε όσα συμβαίνουν αυτή την περίοδο στην Ελλάδα και αλήθεια, δεν είμαι ο άνθρωπος που θα πάρει θέση και θα πει ανοιχτά τις απόψεις του. Απλούστατα, γιατί όλοι είμαστε ενήλικες άνθρωποι και δε χρειάζεται να πείσω κανέναν για το καθετί...όπως προφανώς κι εγώ δεν πείθομαι από όσα ακούω από διάφορους δεξιά κι αριστερά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛίγη κριτική σκέψη αρκεί σε όλα. Μου άρεσε πολύ το κείμενό σου!
Ελπίζω να είσαι καλά Αλεξάνδρα...
Φιλιά πολλά! Καλό βράδυ! :)))
Σίγουρα ούτε κι εγώ προσπαθώ να πείσω! Κι όχι γιατί δεν θα το ήθελα, αλλά γιατί δεν έχω το χάρισμα, Αναστασία!
ΔιαγραφήΠερισσότερο, συνομιλώ με το Σϋμπαν και προσπαθώ να ανοίξω μια συζήτηση...
Και, ναι, παρά το μαραθώνιο αναρτήσεων, είμαι καλά!!!!! Ή έτσι νομίζω τουλάχιστον...
Καλό σου μεσημέρι!
Λάτρεψα τα παραθυρόφυλλά σου & εύχομαι ολόψυχα καλό ξεκίνημα στη νέα γειτονιά. Αν κατάλαβα σωστά δηλαδή...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑντιλαμβάνομαι τις ανησυχίες σου και δηλώνω πως ανοίγω διάπλατα τα παράθυρα και κατεβαίνω πλατεία, όχι μεταφορικά αλλά και κυριολεκτικά. Έχει μια άλλη διάσταση η πλατεία τώρα. Δίχως ένστολους και χημικά, είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για μικρές & άτυπες λαϊκές συνελεύσεις. Να σμίγουμε σιγά-σιγά, αυτό έχει σημασία. Να βγαίνουμε απ' τα λαγούμια μας και να συναντιόμαστε. Να αρχίσουμε να συζητάμε, αντί να παρακολουθούμε δελτία ειδήσεων. Όλα τ' άλλα θα έρθουν από μόνα τους.
Καλή εβδομάδα να έχεις!
Αν πήγες από το link στο άλλο μου ιστολόγιο, είναι παλιό, Μαρία, δεν αλλάζω γειτονιά.
ΔιαγραφήΚυριολεκτώ κι εγώ για την πλατεία και γι' αυτές τις πολύτιμες συναντήσεις γράφω στη συνέχεια της ανάρτησης, γιατί τώρα αυτό έχει σημασία!
Καλή εβδομάδα να έχουμε!
Δεν ξέρω για το Σύνταγμα αλλά στον Λευκό Πύργο υπήρχαν σύλλογοι με προτάσεις, απόψεις κλπ. Είδα μια πολιτικοποιημένη δηλαδή κίνηση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ότι μπορούμε να σταθούμε επιτέλους ελεύθερα χωρίς το μπατσοκυνηγητό είναι τεράστια υπόθεση γιατί επιτέλους μπορούν να στηθούν λαϊκές συνελεύσεις.
Τώρα ως προς τις θέσεις μου θα έλεγα πως είμαι προσαρμοστική. Ξέρω που θέλω να πάω και τι επιθυμώ για τη χώρα μου αλλά έχω πάντα κατά νου και τα προβλήματα που μεσολαβούν ανάμεσα στο σήμερα και στο αύριο.
Δεν μπόρεσα να κατανοήσω ακριβώς την τοποθέτησή σου, αλλά για μένα τουλάχιστον δεδομένης της κατάστασης ούτε ο αρνητισμός του ΚΚΕ βοηθάει, ούτε και η λογική της κερκίδας βοηθάει. Η κατάσταση είναι εξαιρετικά κρίσιμη και κάθε βηματάκι μπρος τα μπροστά είναι κέρδος.
Οι προσδοκίες μου από το ΣΥΡΙΖΑ είναι άκρως ρεαλιστικές και ξέρω πως αν δεν αλλάξουν πρωτίστως τα μυαλά μας δύσκολα θα προοδεύσουμε. Αλλά μέχρι στιγμής βλέπω πως η αποκαθήλωση των ΠΑΣΟΚ και ΝΔ ήδη έχει αρχίσει να διαμορφώνει ένα ήθος στους πολίτες.
Ανοίγουμε τα παράθυρα διάπλατα!!!!
Δεν θα τολμήσω να σου εξηγήσω τη θέση μου, Χριστινάκι, γιατί ήδη η ανάρτησή μου είναι τεράστια! Συχνά γράφω δυσνόητα και πρέπει να το διορθώσω.
ΔιαγραφήΠάντα και παντού υπάρχουν οι σύλλογοι, οι ομάδες, οι άνθρωποι με τις θέσεις και την ιδεολογία τους, όμως η πλειοψηφία πάντα τους προσπερνά...
Καλή εβδομάδα!
Μια σημαντικότατη ανάρτηση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο εγώ και το εμείς. Το αιώνιο ζήτημα.
Μελετώντας διεξοδικά την Ιστορία μας, από το 21 και μετά, μπορούμε να «βλέπουμε» το μέλλον μας.
Μικρές εξάρσεις μέσα στην πορεία μας και βαθιές υφέσεις στη συνέχεια, και ξανά από την αρχή.
Σε κάθε περίπτωση, οι ακοίμητες συνειδήσεις θέτουν πάνω από το εγώ τους το εμείς. Και πορεύονται με την αξιοπρέπειά τους. Η αντοχή τους δοκιμάζεται διαρκώς μέσα στις συλλογικότητες, όπου η συνισταμένη των εγώ καθορίζει τελικά την πορεία.
Αυτές οι ακοίμητες συνειδήσεις είναι οι πραγματικοί αριστεροί. Αυτοί οι λίγοι.
Θέτεις πολύ αδρά το ζήτημα, Αλεξάνδρα. Και η συζήτηση αυτή δε μπορεί να τελειώσει ποτέ.
(Αν βρεις χρόνο, κάτι σχετικό με τον προβληματισμό σου, προσπάθησα να πω εμμέτρως, με τις αναρτήσεις μου «Λόγος ευθύς», «Το μετά», «Στο Κόμμα» και μερικές ακόμη).
Καλή αντοχή και συνέχεια.
Τα ποιήματα που αναφέρεις, δεν είναι σχετικά με την ανάρτησή μου, είναι όλες μου οι σκέψεις και όλα μου τα συναισθήματα!
ΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ πολύ!
Πολλές αλήθειες! Αυτό είναι το σίγουρο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμως άλλο η γόνιμη κριτική κι άλλο το γενικό κυνήγι μαγισσών.
Βάζω νερό στο κρασί μου , κρατώ στάση αναμονής , ενημερώνομαι δεν παρασύρομαι , συνεργάζομαι, κατεβαίνω πλατεία!
Αυτά είναι τα βήματα τα δικά μου!
Εγώ που παίρνω πολλά από δω δεν νιώθω το κλείσιμο του κύκλου..εσύ βέβαια έχεις τον τελευταίο λόγο...
Φιλιά και καλή εβδομάδα Αλεξάνδρα μου :)))
Ε, τι άλλο περισσότερο από αυτά τα βήματα, βρε Αριστέα;;;
ΔιαγραφήΗ αλήθεια είναι ότι κι εγώ μια αίσθηση έχβ ότι έκλεισε ο κύκλος, όχι κάτι συγκεκρμένο...
Καλή εβδομάδα να έχουμε!
Έχω ανοίξει τα παράθυρα. Διάπλατα. Τόσο που φοβάμαι μην πουντιάσω στο τέλος!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμμετέχω, συνδιαλέγομαι, προσπαθώ. Θα δείξει.
Επίσης ευελπιστώ ότι κάποτε η Μαρία θα κάνει το καθήκον της και θα κόβει αποδείξεις για τα μαθήματα που παραδίδει. Γιατί, τι να σου κάνει και η κυβέρνηση, η κάθε κυβέρνηση, όταν η Μαρία δεν είναι συνεπής στις υποχρεώσεις της; Κάποτε πρέπει να αλλάξει η Μαρία. Και ίσως αυτή είναι μια καλή ευκαιρία. Ίσως η καλύτερη. Ίσως η μοναδική.
Μπορεί αυτή η ανάρτησή μου να ήταν αφιερωμένη στους πολίτες, όμως δεν αθωώνω τις κυβερνήσεις: μπορούν πάντα να εφαρμόσουν το νόμο!
ΔιαγραφήΕπειδή η προτροπή σου είναι ανοίξτε τα παράθυρα, ας ανοίξουμε τα μυαλά μας και τις κεραίες μας , σε οτιδήποτε καινούργιο διαμορφώνεται, μέσα από ζυμώσεις που ωριμάζουν με τον καιρό. Τα φιλιά μου Αλεξάνδρα μου :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το "έτσι" στο τέλος της ανάρτησης σε αυτά ακριβώς παρέπεμπε... Το παρελθόν πάει χέρει - χέρι με το μέλλον! Καλά να περνάς!
ΔιαγραφήΠόσο όμορφη είναι η αρχική εικόνα!! :))
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα που βρεθήκαμε, τώρα θα κλείσεις και το blog? :S
Μου άρεσε το κείμενο σου.. κυρίως επειδή είναι πράγματα που σκέφτομαι σχεδόν κάθε μέρα..
Πάω και μια βόλτα από τη συνέχεια..
Φιλιά από δω
Κι εμένα μου άρεσε πολύ!!!
ΔιαγραφήΔεν ανησυχώ, έχω ιστολόγια αρκετά....!
Σ' ευχαριστώ για τις βόλτες!!!
Αλεξάνδρα για κάποιους είναι πολύ δύσκολο να αλλάξουν σπίτι! Πεστο αδυναμία αλλά αναγνώρισε τους τουλάχιστον ότι κατάφεραν να ανοίξουν το παράθυρο! Σίγουρα είναι μεγάλο βήμα και αυτό (για αυτούς ) Και είναι μια αλλαγή προς το καλύτερο -επιτέλους! -
ΑπάντησηΔιαγραφήΥΓ Χαίρομαι που τελικά απλά άλλαξες σπίτι και δε κλείστηκες σε ένα σπίτι δίχως παράθυρα!
Τα φιλιά μου!