by ciaee |
Μήτε με το σίδερο,
μήτε με το χρυσάφι,
μήτε με τα χρώματα
που σπέρνουν οι ζωγράφοι,
μήτε με τα μάρμαρα
τα τεχνοσκαλισμένα
το σπιτάκι σου έπλασα
παντοτινό για σένα.
by frecklefaced29 |
Μ' όλα μου τα δάκρυα
και με το αίμα μου όλο
του έχτισα τα θέμελα,
του σκέπασα το θόλο.
Κι αν φοβάσαι, αγάπη μου,
να μένεις μοναχό σου,
κάλεσε και κράτησε
μέσα στ' αρχοντικό σου
by pesare |
όλα τα ερωτόπλαστα
καθώς εσύ βλαστάρια
πάνθισαν κι απόσβησαν
μιας χρυσαυγής καμάρια!
...
Άφτιαστο κι αστόλιστο
του Χάρου δεν σε δίνω.
Στάσου με τ' ανθόνερο
την όψη σου να πλύνω.
by jerry8448 |
Το στερνό το χτένισμα
με τα χρυσά τα χτένια
πάρτε απ' τη μανούλα σας,
μαλλάκια μεταξένια,
μήπως και του Χάροντα,
καθώς θα σε κοιτάξει,
του φανείς αχάιδευτο
και σε παραπετάξει!
από τον "Τάφο"
του Κωστή Παλαμά,
ποίημα γραμμένο
για το γιο του που έχασε
σε ηλικία 4 χρονών
Το θυμάμαι όταν το είχα διδαχτεί στα Κείμενα στο σχολείο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν αγάπησα τη λογοτεχνία και την Ποίηση είναι γιατί τα κείμενα για μένα ήταν το αγαπημένο μου μάθημα!
Αχ Αλεξάνδρα μου χωρίς να το ξέρεις με πήγες πίσω πολύ σήμερα... Με ένα ποίημα.... ναι!
Φιλιά♥
Κι εγώ πήγα αρκετά χρόνια πίσω, Αριστέα μου! Είχα ένα βίπερ με ποιήματα (είχε και το συγκεκριμένο) κι από κεί αντέγραφα για να μάθω ορθογραφία!!!!
ΔιαγραφήΦιλιά, γλυκιά πριγκίπισσα!!!!
Σκιάχτηκα αρχικώς, αλλά στη συνέχεια εντάξει. Όπως λέει και η Αριστέα, μυρίζει σχολικά χρόνια το ποίημα. Φιλιά πολλά κορίτσια μου και καλό απόγευμα :))
ΑπάντησηΔιαγραφήΒάζω εγώ σκιαχτικά (ή σκιαχτηκά;;;;) πράγματα, βρε Πέτρα;
ΔιαγραφήΚαλό σου απόγευμα!!!
Ταίριαξες πολύ ωραία το θέμα του ποιήματος με τις εικόνες, ελαφρύνοντας λίγο το κλίμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ όμορφη ανάρτηση Αλεξάνδρα. Όντως μας πήγε πίσω, σε αυτά τα χρόνια που το "τι συναισθήματα σας άφησε αυτό το ποίημα" ήταν ερώτηση πρωταρχική.
Σε φιλώ!
Ναι, η αλήθεια είναι ότι οι εικόνες γλυκαίνουν λίγο το θέμα του ποιήματος...
ΔιαγραφήΚαλό μεσημέρι!
Πόσο ανατριχιαστικό αλλά και απίστευτα όμορφο λες και είναι γραμμένο στη γλώσσα των ξωτικών!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίχα καιρό να διαβάσω Παλαμά! Να είσαι καλά Αλεξάνδρα μου!!!
Είναι συγκλονιστικό, αν σκεφτείς πως το έγραψε ένας πατέρας...
ΔιαγραφήΚι εσύ να είσαι καλά!
Μεγάλη μέρα θαρρώ για τον Παλαμά σήμερα Αλεξάνδρα.....! μεγάλη μέρα. που νομίζω έχει να κάνει με επέτειο δική του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜεγάλη πάντως μορφή όπως και να έχει στην παγκόσμια ποίηση από τις μορφές εκείνες που λες και δεν υπήρξαν ποτέ σε τούτο το Λαό.
Μερικές φορές σε πιάνει θλίψη για τους απόγονους εκείνων των ποιητών.
Καλό βράδυ Αλεξάνδρα.
Άλλες εποχές, άλλα ερεθίσματα, Γιάννη. Κι άλλες μόδες θα τολμήσω να πω...
ΔιαγραφήΚαλό μεσημέρι!
απο τα ομορφοτερο αφιερωματα που διαβασα για τον αγαπημενο μας Παλαμα! ευχαριστουμε πολυ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι, είναι και για μένα ένα από τα καλύερά του, Κική!
ΔιαγραφήΝα είσαι καλά!
Με γύρισες στα χρόνια που έφυγαν ανεπιστρεπτί δίχως να δώσουν τη θέση τους σ' εκείνα "τα καλύτερα" που οραματιζόμασταν...
ΑπάντησηΔιαγραφή"Τι σχέση έχει;", θα μου πεις... Ε, να... Θυμάμαι στην Στ' Δημοτικού, τη δασκάλα μου (δεν βρίσκεται πια στη ζωή...) που μας είχε ετοιμάσει ένα υπέροχο αφιέρωμα στον Παλαμά... και τη διήγησή της για την ημέρα της κηδείας του, στην οποία είχε παρευρεθεί, φοιτήτρια της Παιδαγωγικής, τότε...
Για το πλήθος του κόσμου που συνέρρευσε για ν' αποτίσει φόρο τιμής στον μεγάλο ποιητή, εν μέσω μιάς από τις πλέον ζοφερές περιόδους της σύγχρονης Ιστορίας μας κι εξ αφορμής αυτού, η κηδεία ν' αποκτήσει χαρακτήρα παλλαϊκής μάζωξης για τη λευτεριά.
Κι είναι πολύτιμες αυτές οι θύμησες που μοιράζονται. Λίπασμα στη διαμόρφωση της συνείδησης, της κριτικής σκέψης, κάποιων απαραίτητων "γιατί;"...
Να είσαι καλά, Αλεξάνδρα που τον θυμήθηκες!
Σε φιλώ!
Έχει και μεγάλη σχέση μάλιστα, Γάτα! Οι αναρτήσεις μας πρέπει να γίνονται αφορμές για ερθίσματα! Και να διαβάζουμε για να μαζεύουμε το απαραίτητο λίπασμα!!!!!!
ΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ για το σχόλιο!
Και γω το θυμάμαι αυτο το ποιήμα. Ο συγχωρεμένος ο θείος μου ήταν εκδότης εφημερίδας και όταν πέθανε η κορη του και ξαδερφη μου, 18 ετων , το έβαλε στο πρώτο φύλλο της εφημεριδας :(
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγκινητικό....
ΔιαγραφήΤι όμορφα που με πήγες πίσω.............Είναι πανέμορφο όσα χρόνια και αν περάσουν το διαβάζω με την ίδια συγκίνηση
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή χρονιά και από εδώ Αλεξάνδρα μου
Να μου είσαι καλά
Ωραία είναι αυτά τα ταξίδια στο παρελθόν!
ΔιαγραφήΚαλή χρονιά να έχουμε!
Μονο το τελευταίο στιχακι ηξερα .. αυτο που λεει αφτιαχτο και αστολιστο του χαρου δεν σε δινω... και το ακουσα σε μιας μάνας το μοιρολόι ειχα ανατριχιασει με τα λόγια..δεν το ηξερα όλο το ποιημα ουτε οτι ηταν του Πολεμη.. ισως εχουν περασει πολλα χρονια απο το το σχολειο και δεν το θυμομουν.... το εμαθα σημερα εδώ που ανηκει αυτό το σιγκλονιστικο ποιήμα..να είσαι καλα Αλεξαντδρα μου και να έχεις μια ομορφη μερα... φιλακιαααα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ποίημα είναι του Παλαμά, όχι του Πολέμη, αλλά λίγη σημασία έχει. Το σημαντικό είναι η αλληλεπίδραση...
ΔιαγραφήΚαλό σου μεσημέρι!
Αλεξάνδρα μου καλημέρα και σε ευχαριστώ πάρα πολύ για την βοήθεια σου σε σχέση με τα λινκ. Από σήμερα το εφάρμοσα επιτυχώς! Έλα να το δεις. Φιλιά πολλά! :))
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://pistos-petra.blogspot.gr/2015/01/blog-post_57.html
Μμμ, τα είδα πριν να μου το πεις! Είμαι γάτα εγώ!!!!
Διαγραφή