Αυτά που πρέπει να γίνουν. Αυτά που τυχαία (;) συμβαίνουν. Κι από την άλλη εκείνα που θα ήθελες να γίνουν, εκείνα που εύχεσαι να μην είχαν ποτέ συμβεί.
Κι όταν όλα ζητήσουν εξηγήσεις και ευθύνες "πρόσωπο με πρόσωπο"; Εντάξει με τα γεγονότα. Αλλά με τις αιτίες; ποιος; πότε; μέχρι πού; γιατί; Γιατί; ΓΙΑΤΙ;
Η ηθική που εγκατέλειψες με χίλιες δυο προφάσεις, ε, και πότε - πότε με πόνο, σακάτεψε την ανθρώπινή σου ιδιότητα, τον άνθρωπό σου, τους γύρω σου, μα και το παιδί σου... Και τώρα;
Πόσο εύκολα συνηθίζουμε στην απάνθρωπη ζωή κι από κεκτημένη ταχύτητα δεν την απαρνιόμαστε ποτέ...
Όλα αυτά για το έργο "Πρόσωπο με πρόσωπο", με τη Τζένη Καρέζη και τον Κώστα Καζάκο σε δύο εξαιρετικές ερμηνείες.
Ο Αλεξάντρ Γκέλμαν, ο συγγραφέας, περιγράφει το θεατρικό αυτό ως "έργο για δύο εγωιστές, που φέρνει στην επιφάνεια το μόνιμο πρόβλημα στις σχέσεις γονιών και παιδιών, αλλά και μέσα στο ίδιο το ζευγάρι."
Μπορείτε να παρακολούθησε την παράσταση, μαγνητοσκόπηση από το Θέατρο της Δευτέρας του 1988, εδώ.
Το έργο παρουσιάστηκε από το θίασο Καρέζη - Καζάκου το 1987.
Η μετάφραση έγινε από τη Μαργαρίτα Ζορμπαλά και τη Τζένη Καρέζη. Η σκηνοθεσία είναι του Όλεγκ Εφραίμωφ, η σκηνοθετική προσαρμογή για την τηλεόραση του Στέλιου Ράλλη.
Πολύ καλοί οι φωτισμοί, ακολουθούν το ύφος του έργου.
Ευχαριστώ πολύ για την αναδημοσίευση Αλεξάνδρα μου!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο είδα το έργο και μου άρεσε. Και το θέμα και οι ερμηνείες μου κράτησαν το ενδιαφέρον ως το τέλος. Από κεκτημένη ταχύτητα Αλεξάνδρα, δεν παίρνουμε χαμπάρι πολλά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν και είναι μεγάλο, ειδικά για τους ρυθμούς που έχουμε σήμερα, πράγματι σου κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον!
ΔιαγραφήΚαλώς ήλθες!
Το είδα πρόσφατα και οι ερμηνειες και των δυο δυνατες.
ΑπάντησηΔιαγραφή