Διαβάσατε το καινούριο τεύχος του Woman's magazine;

Σάββατο 18 Οκτωβρίου 2014

Τον είδα!


by Valerie Patterson

Είδα έναν ποιητή. Οι άνθρωποι μου είπαν την ιστορία του. Ήταν κάποτε ένας πολλά υποσχόμενος νέος που εθίστηκε στα ιδανικά και καταστράφηκε.


Είδα τον ποιητή.
Με παράστημα καθάριο σαν το δροσερό φύσημα καλοκαιρινού πρωινού. Ντυμένο με χειμώνες κι αστραπές από πολέμους ξεχασμένους. Είχε στα μαλλιά ένα πρωτομαγιάτικο στεφάνι από φιλότιμο. Ματωμένα τα γόνατά του από τις ρυτίδες μιας πόρνης βροχής. Κρατούσε στα χέρια μια πληγωμένη φωτιά που πάλευε με προσημειωμένα λάβαρα και στημένες αψιμαχίες. Άχνιζαν στα μάτια του στρατιές ανέργων ερώτων και συνταξιοδοτημένων εφήβων. Τα βήματά του βυθίζονταν σε όνειρα που μόνο οι θεοί τόλμησαν να κάνουν. Ψιθύριζε λυγμούς κατατρεγμένων αηδονιών.

Οι άνθρωποι τον προσπερνούσαν ανελέητα.

Γιατί είναι οι φελοί που επιπλέουν και οι τενεκέδες που ακούγονται. 
 ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


Κι αυτή ήταν η συμμετοχή μου στο Συμπόσιο ποίησης:

Όταν στερέψουν οι λέξεις,
έβγα σαν παιδί στον δρόμο για να παίξεις.
Μ' ένα παγωτό χωνάκι
γλίστρα στων αναμνήσεων το κονάκι,
άσε να λιώσ' η ερημιά
που σ' άφησε στην έρημο μια καλαμιά.

Όταν στερέψουν οι λέξεις,
μην φοβηθείς, σε ξένες αγκαλιές μην τρέξεις.
Σ' ένα βιβλίο παιδικό
φύτεψ' ένα δάκρυ με παχύ θαυμαστικό,
μπάρκαρε με τις σελίδες
για κείνες τις πρώτες κι αλάνθαστες ελπίδες.

Όταν στερέψουν οι λέξεις,
το άδειο σου μυαλό πάλεψε για ν' αντέξεις.
Μ' ένα απαλό μολύβι
χάραξε στον τοίχο ένα μικρό καλύβι
και κάντο μυστική φωλιά
για τα όνειρα που μάρανε η μοναξιά.

Και θα γεννηθεί η λέξη
π' ολοφέγγαρη παρηγοριά θα φέξει.
Μα πουθενά να μην την πεις,
γράψ' την ανάκατα σα 'να 'σαι ποιητής.
Για να της ανοίξουν πόρτες
ντύσε τη καλά με χρώματα και νότες.
http://womaninblogs2.blogspot.gr/search/label/%CF%84%CE%B7%CF%82%20%CF%88%CF%85%CF%87%CE%AE%CF%82

16 σχόλια:

  1. Αλεξάνδρα μου, μέσω αυτής της παρουσίασης -της συγκλονιστικής σου έναρξης- απλά απογείωσες ένα ήδη ποιητικό κείμενο. Η δε φωτογραφία είναι εξίσου καταπληκτική. Να μην παραλείψω: αυτός ο τίτλος με μάγεψε! Φιλιά κι από δω :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εεε θα πρεπε να το ειχα καταλάβει, φτουυυ. Τελικά έχει πολύ ενδιαφέρον να ανακαλύπτεις στο τέλος το πρόσωπο πίσω από το ποίημα!

    Αν παίζαμε όλοι οι άθρωποι σαν παιδιά δεν μας στερεύανε οι λέξεις. Όταν ήμουν μικρή και έστρωνα τα παιχνίδια μου δεν σταματούσα να καταστρώνω σενάρια και να σκαρφίζομαι διαλόγους. Ούτε θυμάμαι τι έβρισκα κι έλεγα.

    Ο πίνακας της φωτό είναι κάτσε καλά, χρώματα, τεχνική, προοπτική, περιεχόμενο!

    ¨Αντε καλό μας ξημέρωμα και από αύριο περισσότερα παιχνίδια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είδες; Το παιχνίδι με τις μαντεψιές είναι πολύ καλό!
      Το τι έχουν ακούσει τα παιχνίδια μου....!
      Καλό σου βράδυ!

      Διαγραφή
  3. Πολύ όμορφη η συμμετοχή. Αλεξάνδρα το έχεις και το ποιητικό. Όμορφο το θέμα. Καλό βράδυ να έχεις κορίτσι μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ω ναι! Ήταν πολύ ωραίο ποίημα κι αυτό!
    Αλλά εμένα μου αρέσει κι αυτός ο πρόλογος. Πρόλογο να τον πω; Πρόλογο θα τον πω.
    Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αλεξάνδρα μου τι υπέροχη εισαγωγή;
    Σε ευχαριστώ πολύ για την τιμή που μου έκανες!

    Και οι στίχοι που λάτρεψα...
    "Μ' ένα απαλό μολύβι
    χάραξε στον τοίχο ένα μικρό καλύβι
    και κάντο μυστική φωλιά
    για τα όνειρα που μάρανε η μοναξιά.

    γιατί τελικά αυτό δεν προσπαθούμε όλοι εμείς που εκφραζόμαστε μέσα από στίχους; μια μυστική φωλιά για τα χαμένα όνειρα!

    Φιλιά πολλά χαρά μου ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ακριβώς αυτό, Αριστέα μου! Κι ένα μόνο βλέμμα τρυφερό αν φιλοξενήσει αυτή η φωλιά, τυχεροί είμαστε!
      Πολλά φιλιά κι από μένα!

      Διαγραφή
  6. Πολύ όμορφο, μπράβο Αλεξάνδρα μου!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Από τα ποιήματα που τα νιωσα αμέσως μέσα μου κι ευτυχώς το ψήφισα!!! Το λέω γιατί γεμίσαμε ομορφιές στο συμπόσιο και σίγουρα αδικήσαμε πολλά που μίλησαν μέσα μας και δεν μπορούσαμε να τα ψηφίσουμε!!!
    Τα πες όλα Αλεξάνδρα μου!!! Τι να πω εγώ... Η εισαγωγή σου δυνατή, τσακίζει, τα χρώματα του πίνακα, όλα ανέδειξαν αυτήν την μυστική φωλιά που έχουμε ανάγκη να ανατρέχουμε!!!
    Υπέροχη η συμμετοχή σου!! Σε φιλώ με αγάπη!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαριλένα μου, ξέρεις πόσο χαίρομαι που σ' άρεσε!
      Φιλιά!!!!!!!!!!!!!!

      Διαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

.

.