...να μη μου μείνει μόνο το παράπονο...

by keine-angst

Δε θέλω καρδιά μου να κλαις για όσα περάσαμε χθες,
χαλάσανε τόσα πολλά μα βρες μονοπάτι ξανά,
δεν ξέρει ο κόσμος να ζει, κατέβα να πάμε πεζοί,
εκεί που καθένας ζητά να βρει τη μιλιά του ξανά.

Ανάμεσα σε δυο στάλες

by BrandonEvans

Ένας άνθρωπος έφυγε από τη ζωή. Ένας άνθρωπος με χιούμορ, κοινωνική δράση και πολλά ταλέντα αυτοκτόνησε.

Γιατί έρχεται κάποτε η στιγμή που η ζωή δεν είναι αρκετή. Ή μάλλον, για να ακριβολογήσω (και να επαναλάβω), έρχεται κάποτε η στιγμή που η επιβίωση δεν είναι αρκετή. Και η ζωή ζητάει λογαριασμό. Για όλα! Για τα χαλάσματα, για τα παλάτια. Για ό,τι δεν έκλαψες, για όσα άφησες να σε παρασύρουν στο γλέντι. 

Κόκκινο θολό φεγγάρι

Κόκκινο θολό φεγγάρι,
σαν τα όνειρα μας ξενυχτάς
κι απ’ τις φυλακές αυτού του κόσμου
γύρω στα μεσάνυχτα το σκας