Γη παιδεμένη με σίδερο και με φωτιά

έργο του χαράκτη Τάσσου

Θυμάμαι πρόσωπα περήφανα να σκύβουν για να κρύψουν το δάκρυ ενός χαμένου ονείρου, που είχαν χτίσει με σώμα και ψυχή και που πέταξε μακριά λαβωμένο...

Ήταν τα πρόσωπα του παππού και της γιαγιάς, της μάνας και του πατέρα, των άγνωστων και γνωστών φίλων, που το δάκρυ τους πότισε αυτή τη γη την παιδεμένη με σίδερο και φωτιά!

έργο του χαράκτη Τάσσου

    

Κι άφησαν πολύτιμη κληρονομιά, ρίζωσαν μέσα μας την ανάγκη να χτίζουμε πάντα το όνειρο με φίλους κι αδέλφια!

"Γη παιδεμένη

με σίδερο και με φωτιά,

για κοίτα ποιον σου φέρανε, καημένη,

να σ' αφεντεύει από ψηλά

-τα κρίματά σου είναι πολλά-

γη που το σίδερο παιδέψαν και η φωτιά."

Στίχοι του Ιάκωβου Καμπανέλλη από το τραγούδι "Φίλοι κι αδέλφια", που μελοποίησε ο Σταύρος Ξαρχάκος και ερμήνευσε ο Νίκος Ξυλούρης. Από τη θεατρική παράσταση "Το μεγάλο μας τσίρκο".