Ο Γιώργος Φιλιππίδης ήταν ένας αλλιώτικος ποιητής

Γιώργος Φιλιππίδης

Τα ποιήματά του στρέφουν το μυαλό σου στις σκέψεις που δεν τόλμησες να σκεφτείς, αναγκάζουν την καρδιά σου να κοιτάξει αισθήματα που ποδοπάτησε.

Όταν διάβασα τους στίχους του, δεν είχα λέξεις να μεταφέρω ό,τι είχα νιώσει. Οι δικές του λέξεις, σα σπόρος είχαν πέσει μέσα μου, άνθιζαν σε αρκετά βράδια μου, ώσπου να καταφέρω να μιλήσω γι΄αυτό που με είχε συνεπάρει.

Και με είχε προσγειώσει ανώμαλα σε κάτι χαρτιά μου. Τα είχα μουντζουρώσει, κάποτε, προσπαθώντας, μάταια, να δώσω ένα σχήμα σε ό,τι είχε σφηνωθεί στο νου... Το μολύβι αρνιόταν να κάνει οποιαδήποτε κίνηση... Το αγκάθι σφηνωμένο στο νου μου... Μέχρι που αντέγραψα κάποια ποιήματα του Φιλιππίδη κι άνθισε το αγκάθι!!!

  
Ο Γιώργος Φιλιππίδης γεννήθηκε το 1977 κι αυτοκτόνησε το 1997.

Η γαλάζια μηχανή του εκδόθηκε το 2000.

Ο Νάσος Βαγενάς, καθηγητής του στο Τμήμα Θεταρικών Σπουδών της Αθήνας, γράφει: ο Γιώργος Φιλιππίδης έτρεφε προς τη ζωή τα αισθήματα που τρέφει ένας αναρχικός για το  πολιτικό καθεστώς της χώρας του.

Κι ο Γιώργος Χειμωνάς αναρωτιέται: Πώς γίνεται ποίημα ο θάνατος; Μονάχα οι ποιητές γνωρίζουν ότι το ποίημα είναι όνειρο θανάτου.

Μα πού ακούστηκε

παύση πυρός για τους ρημαχτικούς

διηπειρωτικούς πυραύλους της φαντασίας μας

...