Διαβάσατε το καινούριο τεύχος του Woman's magazine;

Τετάρτη 7 Μαΐου 2014

Αντίο, φιλαράκι [ένας πίνακας... δυο ιστορίες]


Van Gogh: The siesta

Τα χρόνια που δοκίμαζα τα φτερά μου στον κόσμο είχαν το άρωμά σου. Μα, ήσουν φευγάτος και για πολύ δεν θα κρατούσαν οι κοινές μας πτήσεις. Το 'χα νιώσει: εσύ δεν ήσουν για τον κόσμο τούτο.
Πείναγες για τα βαθιά νοήματα, διψούσες για τη λεπτομέρεια των αισθημάτων. Φρόντιζες τη ζωή ταΐζοντάς τη κομμάτια της ψυχής σου και η επιβίωση θύμωνε που την παραμελούσες. Πόσο τη μισούσα που σε πλήγωνε! Μα, δεν τη λογάριαζα τόσο δυνατή...
Δεν ήθελα να με πιστέψω και να αποδεχτώ ότι ήσουν φευγάτος. Ξεκούραζα στην αγκαλιά σου τα φτερά μου και ονειρευόμουν πλάι στα φεγγάρια σου έναν ανθρώπινο κόσμο!
"Μη μ' ακολουθήσεις!" είπες μια μέρα και ύστερα χάθηκες από μια δόση που σου 'ταξε ζωή...
Αντίο, φιλαράκι, θα μου λείψεις... Τι κρίμα!

Βαν Γκογκ: Η σιέστα

Τα χρόνια που δοκίμαζα τα φτερά μου στον κόσμο είχαν το άρωμά σου. Μα, ήσουν φευγάτος και για πολύ δεν θα κρατούσαν οι κοινές μας πτήσεις. Το 'χα νιώσει: εσύ δεν ήσουν για τον κόσμο μου. Πεινούσες για τα πολλά, διψούσες για τα μεγάλα. Αλώνιζες στη ζωή προσπερνώντας τη και η επιβίωση σου χάριζε τενεκεδένια μετάλια. Πόσο με ενοχλούσε ο ήχος τους! Κι έλεγα κι εσύ θα ενοχληθείς...
Δεν ήθελα να με πιστέψω και να αποδεχτώ ότι ήσουν φευγάτος. Ξεκούραζα στην αγκαλιά σου τα φτερά μου και ορκιζόμουν πλάι στον ήλιο σου πως θα εκδικηθώ όσους με πείραξαν!
"'Ελα μαζί μου!" είπες μια μέρα και ύστερα κάηκες για έναν ακόμη ήλιο που σου 'ταξε ένα μετάλιο...
Αντίο, φιλαράκι, δεν θα μου λείψεις... Τι κρίμα!
 


Αυτή ήταν η συμμετοχή μου στην πρόσκληση της Μαριλένας "Ένας πίνακας... δυο ιστορίες", για την οποία επιλέγουμε έναν πίνακα και γράφουμε 
1)μια ιστορία-ανατανάκλαση (που αντιπροσωπεύει αυτό που νιώθουμε για τον πίνακα), 
2)μια ιστορία-παραμορφωτικό καθρέφτη (που αντιπροσωπεύει το αντίθετο από αυτό που νιώθουμε για τον πίνακα),
3)λίγα λόγια τον πίνακα.


Θα προτιμήσω να σας συστήσω αλλιώς τον πίνακα που επέλεξα: 
Αυτός ο πίνακας βρισκόταν κρεμασμένος στο σαλόνι του σπιτιού μας και συντρόφευε τα μεσημέρια μου. Έπαιζα με τα αυτοκινητάκια (το χαλί προσφερόταν, με λίγη φαντασία, για  σχέδιο πόλης!) και συχνά - πυκνά το μάτι μου έπεφτε στο έργο του Van Gogh και... στα φιλαράκια που εικόνιζε! Πάντα αναρωτιόμουνα πώς περνούσαν τις υπόλοιπες στιγμές της ζωής τους και σκάρωνα ιστορίες. Τα φανταζόμουν πάντα αγαπημένα, γι' αυτό και στη δεύτερη ιστορία-παραμορφωτικό καθρέφτη τα φιλαράκια χωρίζουν μεν, αλλά όχι αγαπημένα.


Τον Van Gogh τον είχα βάλει στην καρδιά μου από μωρό: οι γονείς μου μού έδειχναν πίνακες από ένα μεγάλο βιβλίο και όταν κάποιος δεν μου άρεσε, εγώ γυρνούσα το κεφάλι μου από την άλλη μέχρι να ακούσω τη σελίδα να αλλάζει. Από τους πίνακες του Van Gogh, σου λέει, δεν έπαιρνα τα μάτια με τίποτα!http://womaninblogs2.blogspot.gr/search/label/%CF%84%CE%B7%CF%82%20%CF%88%CF%85%CF%87%CE%AE%CF%82

26 σχόλια:

  1. Οι δυο όψεις της ζωής. Αυτά που αγαπάμε και μισούμε σε μας και στους ανθρώπους μας.
    Πολύ καλό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πολύ μου άρεσε την ιδέα, θα γράψω και εγώ, αν και στα ελληνικά θα είναι λίγο δύσκολο... Θα δούμε!

    Οι δικές σου ιστορίες είναι πολύ καλές!

    Φιλιά και καφεδάκι!!! Ευχαριστώ που ήρθες στο μπλογκ μου, σε παρακολουθώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ, ιδιαίτερα για το καφεδάκι, το χρειάζομαι!

      Διαγραφή
  3. Μου αρεσε παρα πολυ ο τροπος που επελεξες να ενωσεις τα 2 σου κειμενα... Η ιδια κατασταση, 2 διαφορετικες οψεις..
    Αν και πρωτη φορά ειδα τον συγκεκριμενο πινακα, μου φανηκε πολυ ιδιαιτερο αυτο που απεικονιζει.. Θυμιζει παλιες καλες εποχες.
    Καλο απογευμα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ, Μαράκι! Κάθε έργο τέχνης μιλάει διαφορετικά στον καθένα ή και δεν μιλάει καθόλου!!!

      Διαγραφή
  4. Αλεξάνδρα......θεωρώ πολύ έντονο συναισθηματικά τον τρόπο που εκφράστηκες. Επίσης τα έχω δει σε μια σειρά μπλογκς αυτές τις "διοργανώσεις" αναρτήσεις να το πω έτσι..
    Όσοι τα διοργανώνετε είναι άκρως επιτυχημένα πραγματικά και δίνουν το έναυσμα για να τοποθετηθεί κάποιος αλλά το πιο σπουδαίο να εκφραστεί.
    Περιγράφεις μια εικόνα των παιδικών σου χρόνων μοναδική.....με ερέθισμα σκέψεων έναν συγκεκριμένο Πίνακα που σου προκαλεί αλυσιδωτές σκέψεις. Πραγματικά εντυπωσιακό. Και όπως πάντα όμορφα εκφρασμένες.
    Καλό βράδυ να έχεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και νομίζω είναι καιρός να διοργανώσεις τη δική σου κινηματογραφική πρό(σ)κληση!!! Σε προκαλώ!
      Το blogάκι μου ανυπομονεί πάντα για τα σχόλιά σου!

      Διαγραφή
  5. Αλεξάνδρα γράφεις τόσο ωραία! Η ιδέα αυτή με τους πίνακες εξαιρετική! Τον ξέρω τον πίνακα, και μόνο το γεγονός οτι ο ζωγράφος αυτοκτόνησε με θλίβει πολύ...
    Καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και πριν αυτοκτονήσει, όταν τα έργα του δεν τα είχαν "(ανα)γωρίσει", δεν είχε να φάει!
      Σ' ευχαριστώ για το πέρασμα!

      Διαγραφή
  6. Αχ! Και που να πας στο μουσείο του.... Είναι μα-γι-κό! Από τα πιο ωραία που έχω δει! Πολύ μου άρεσε σήμερα το οδοιπορικό μας, γεμάτο από Ολλανδούς ζωγράφους ήταν τελικά! Φιλιά γλυκά Αλεξάνδρα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μετά την ανάρτηση ο ζωγράφος παρεξηγήθηκε κι έμεινα χωρίς ίντερνετ, αλλά από μια ματιά που έριξα, της Ολλανδίας έγινε!
      Τώρα έρχομαι και στη δική σου... ολλανδική συμμετοχή!

      Διαγραφή
  7. Εγώ να δεις πόσο τον λατρεύω Αλεξάνδρα! Με το που μπαίνω σπίτι μου τα ηλιοτρόπια
    αντικρίζω!
    Εξαιρετικές και οι δύο ιστορίες που έδωσες !
    Μαγεύτηκα από τη γραφή σου!
    Μην ξεχάσεις να ειδοποιήσεις την Μαριλένα ...θα τρλαθεί από τη χαρά της!
    Φιλιά πολλά :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γι' αυτό εμπνέεσαι ασταμάτητα, Αριστέα!
      (Ειδοποιήθηκε μόνη της, γιατί δεν είχα ίντερνετ!)
      Καλό απόγευμα!

      Διαγραφή
  8. Μ'αρέσει και εμένα ο Βαν Γκογκ!!!!!!!!!! Και έδεσες πολύ όμορφα τις ιστορίες σου.......Απόλαυσα πραγματικά τη γραφή σου!
    Μπράβο σου Αλεξάνδρα
    Καλή σου μέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Καλημέρα Αλεξάνδρα μου!! Σήμερα είδα την ανάρτησή σου!!
    :))) Μα τι υπέροχος πίνακας αυτός που επέλεξες!!
    Σε ευχαριστώ πάρα πολύ κοπέλα μου για την εξαίσια συμμετοχή σου!!! Είναι καταπληκτικός ο τρόπος που έδεσες και ξεχώρισες ταυτόχρονα τις δυο ιστορίες σου!! Ενα νόμισμα, δύο όψεις!!!
    Να σαι καλά μάτια μου και υπέρευχαριστώ για την κατάθεσή σου!!! ♥


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ξανάδιαβάζοντας τα πονήματά σου Αλεξάνδρα μου νομίζω ότι υπερτερεί μέσα μου η αντανάκλασή σου!!
    Τα λάτρεψα τα διττά σου νοήματα και στις δυο πτήσεις των ηρώων σου!!! Ισως έπρεπε να αποχωριστούν για να συνεχίσει έστω κι ένας την πτήση!!
    Να σαι καλά κοπέλα μου!!!! :))))
    Φιλάκια πολλά ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ για τα όμορφα λόγια και την πηγή έμπνευσης που μου έδωσες με την υπέροχη ιδέα σου.
      Θα σε ενημέρωνα, αλλά μόλις τώρα απέκτησα πρόσβαση ξανά σε ίντερνετ...
      Καλό απόγευμα!!!

      Διαγραφή
  11. καλημερα! καλως σε βρηκα!
    ξετρελλαθηκα με την αναρτηση και το μπλοκοσπιτο σου γενικοτερα!

    συγχαρητηρια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς βρεθήκαμε, σ' ευχαριστώ.
      Έρχομαι, να με περιμένεις...

      Διαγραφή
  12. υπεροχη μοναδικη Αλεξανδρα καλως ορισες στην παρεα μας , το αγγιγμα σου στο πινακα υπέροχο !!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Είναι από τους αγαπημένους μου ζωγράφους!
    Ο πίνακας που διάλεξες εξαιρετικός, οι δε ιστορίες σου και οι δυο καταπληκτικές...μου άρεσε πολύ ο τρόπος που διάλεξες να κάνεις τον παραμορφωτικό καθρέπτη...γενικά η ιδέα που είχες πάνω στον πίνακα και οι σκέψεις σου...!!
    Μπράβο!!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Ευρηματικά τα κείμενά σου, η σύνδεσή τους και εξαιρετικός ο πίνακας.
    Συγχαρητήρια!
    Η Μαριλένα κατάφερε με την πρό(σ)κλησή της να μας κάνει να διαβάζουμε υπέροχα κείμενα και ποιήματα.
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

.

.