Οι φίλοι μου είναι Κυριακές

Στη φούρια του χειμώνα, στην ξενοιασιά του καλοκαιριού, αναμμένο πάντα κρατούν ένα χαμόγελο για μένα.

 Πρωί-πρωί 

Κι όσα στην καρδιά τους πάθη μάτωσαν να τα μελώσουν, στις ώρες μου τ' ακουμπούν να ξυπνήσουν οι χαρές μου, να φοβηθούν οι πίκρες.

 
Μεσημεράκι

Να γιορτάσουν ανυπομονούν για τις αγάπες μου όλες και στρώνουν ψυχή να δοκιμάσω νοστιμιές με όνειρα μαγειρεμένες.

Σούρουπο

Με γέλια και χορούς κι αστεία και παιχνίδια μ' αγκαλιάζουν, κι όρκους δεμένους με παιδική μαγιά γράφουν στους τοίχους του σπιτιού μου.

Αργά το βράδυ

Στα δάκρυα μου, στα γέλια μου, ακούραστοι πάντα, ξαγρυπνούν για να 'χουν όνειρα γλυκά οι κραυγές και οι σιωπές μου.